تحولات در دنياي فناوري اطلاعات و در سطوح بالايي همچون ديتاسنترها به سمت همه جزئيات ميل ميكند. گاهي اوقات اين تحولات بسيار حياتي مهم و تاثير گذار هستند، در نتيجه بيشترين سرمايهگذاري بر روي آنها خواهد بود. براي نمونه دورهاي به ميزان نرخ پردازش اطلاعات در لحظه و دورهاي به چگونگي برقراري ارتباط بين اجزاي ديتاسنترها و در دورهاي امنيت نقش اصلي را بازي ميكردند. حال بزرگترين دغدغه دورهاي كه ما در آن هستيم، حفظ محيط زيست است.
دورهاي كه از سال 2007 رسما بهعنوان سرلوحه بسياري از غولهاي بزرگ فناوري اطلاعات هم چون IBM قرار گرفته است. قرار است در اين دوره نهتنها در هزينههاي شركتها و غولهاي كاربران فناوري اطلاعات كمك شود، بلكه طبيعت را هم از لطف خود بهرهمند ميسازد و در آخر اين لطف بيشك شامل حال كاربران خانگي هم خواهد شد.
مفهوم دقيق فناوري سبز در اينجا يعني: هزينه كمتر جوابگويي بيشتر (انرژي كمتر خدمات بيشتر.) طبق آخرين آمار موسسه آپتايم در سال گذشته هزينه سه سال تامين انرژي و سرمايش ديتاسنترها همسان با يك و نيم برابر هزينه خريد تجهيزات همان مركز داده است. اين آمار بهشدت تكاندهنده و تاثيرگذار است.
البته اين آمار فقط شامل هزينهها نميشود. در همين راستا حتي برخي شركتها توانايي تامين انرژي كافي جهت گسترش ديتاسنتر خود را ندارند. شركتها عموما فضاي كافي براي گسترش نداشته و برخي شركتها نيز توانايي تامين دماي مناسب را ندارند. هرچه به اين آمار بيشتر توجه شود اهميت تحقيق در مورد ديتاسنترهاي سبز، بيشتر خود را مينماياند.
بهطور كلي، ديتاسنترهاي سبز را ميتوان بهصورت مراكزي كه ميزان نرخ سود حاصل از انرژي صرف شده قابل قبولي داشته باشند، تعريف كرد. بزرگترين دغدغه براي رسيدن به انرژي بهينه، جلوگيري از اتلاف انرژي تزريقي به ديتاسنترها است. براي جلوگيري از اتلاف انرژي ابتدا بايد درك صحيح و كاملي از نحوه مصرف انرژي در ديتاسنترها داشته باشيم. طبق آمار در بيشتر ديتاسنترها 45 درصد انرژي صرف تجهيزات فناوري اطلاعات مانند سرورها، سوييچها، روترها، انبارههاي ذخيرهسازي و ... ميشود، و مابقي انرژي توسط تجهيزات برودتي، تجهيزات روشنايي، تجهيزات تامين و توزيع برق و ... مصرف ميشود. پردازشگر يك سرور به طور معمول 30 درصد انرژي را به خود اختصاص ميدهد. حال اين اطلاعات را در كنار آمار مرتبط با نحوه مديريت منابع پردازشي در ديتاسنترها قرار ميدهيم.
در اصول طراحي ديتاسنترها براي انتخاب سختافزار، حداكثر نياز پردازشي در بدترين شرايط را مدنظر قرار ميدهند، كه اين شرايط بهندرت رخ ميدهد و در بيشتر ساعات سختافزار از باري حدود 20 درصد توانايي خود برخوردار است. واضحتر بگويیم از صددرصد انرژي كه در يك سرور مصرف ميشود، تنها 6 درصد مفيد آن صرف پردازش ميشود و حدود 24 درصد از طريق پردازش غير استاندارد و مديريت نشده به هدر ميرود.
شركتهاي بزرگ و توليدكنندگان اصلي ديتاسنترها با توجه به آمار بالا، در راستاي بهبود مديريت انرژي ديتاسنترها شروع به طراحي سختافزارها و نقشههاي مناسبي كردهاند. بر طبق پيشبينيهاي انجام شده، طي دو سال آينده مفاهيم جديدي در ديتاسنترها بهوجود خواهد آمد، كه بهشدت آينده فناوري اطلاعات را تحتالشعاع قرار خواهد داد. اما تا آن زمان مديران ديتاسنترها بايد ديتاسنتر فعلي خود را بهينه كنند. براي بهينهسازي ابتدا بايد ضريب سود دهي ديتاسنتر نسبت به هزينه انرژي به دست آورده شده را بالا برده و ميزان نرخ بازدهي سرورهاي مركز داده را نسبت به انرژي صرف شده بالا ببرند. ميزان مناسب براي رضايت از بهينهسازي 66 درصد است. اما در واقع، بيش از 70 درصد ديتاسنترها بين 28 تا 33درصد خروجي مفيد دارند.
شايان ذكر است كه اعداد و ارقام در دنياي واقعي، كمي تكاندهندهتر از نگاهي كوتاه به مساله كنترل انرژي در ديتاسنترها بهنظر ميرسند، درسال 2008 كمپاني بزرگ گوگل حدود 2 ميليارد دلار براي گسترش و نگهداري ديتاسنترها خود هزينه كرده است كه درصد زيادي از آن صرف اتلاف انرژي شده و بخش عظيم ديگري هم صرف تحقيق براي جلوگيري از اتلاف انرژي شده است.